ای آب و آینه چه جمال تو دیدنی است
قرآن بخوان که صوت رسایت شنیدنی است

چیدی از آسمان گل مهتاب یا رسول(ص)
مهتاب شد ز عشق تو شاداب یا رسول(ص)

ای پاره کرده پرده ی شب را ز نور خویش
موسی صفت تو عازم سینای طور خویش

نوح نبی است محو تماشای روی تو
عطر بهشت شمه ای از عطر و بوی تو

ای روی تو سپیده ی صبح بهشتیان
خال لبت پرنده ی زیبا در آسمان

ای خلقت زمین و زمان از برای تو
جان تمام عالم و آدم فدای تو

باران گیسوان تو باران رحمت است
خاک قدوم تو همه احسان و نعمت است

جبریل تا به روی چو ماهت نظر نمود
از شوق آسمان و زمین را خبر نمود

قرآن بخوان که وقت تلاوت رسیده است
قرآن بخوان همای سعادت رسیده است 

وقت است تا به حرف تو ایمان بیاوریم
یعنی یقین به سنت و قرآن بیاوریم

مهتاب عاشقانه تماشگرت شده
خورشید محو صورت چون اخترت شده

بگشای لب بگو سخن ای یار مهربان
قرآن بخوان و دل ببر از اهل آسمان

قرآن بخوان که عاشق لحنت خود خداست
صوت رسای تو چقدر خوب و دل رباست

اصل الاصول و علت ایجاد خلقتی
تو احمد(ص) و محمد(ص) و ختم نبوتی

حالا بخوان به نام خدایت کتاب را
لطفی کن و نشان بده راه صواب را

روح الامین ز باده ی جام تو گشته مست
حق آفریده بهر تو هر آنچه را که هست

ای قبله گاه اهل یقین ایها الرسول
خورشید راه اهل زمین ایها الرسول

کمتر برای حضرت جبریل ناز کن
او را تو میهمان نوای حجاز کن

آوای توست فوق تمام تصورات
با صوت خویش،دل ببر از کل کائنات

روح الامین به شوق تماشا کند تو را
روح القدس عطیه ی زهرا(س) کند تو را

پیغمبری و معنی قرآن خود توئی
روشنگری و شمع فروزان خود توئی

ای ترجمان هرچه دعاهای مستجاب
ای مطلع تمام غزلهای شعر ناب

ای مطلع تمام غزلهای آب دار
دل برده ای ز خیل ملائک تو بی شمار

چون جبرئیل مژده رحمت به یاس گفت
حیدر(ع) به سجده رفت و خدا را سپاس گفت

تا سر به سجده برد علی(ع) انقلاب شد
از خاک پای مقدم تو بوتراب شد

قرآن بخوان که محشر عظمی بپا کنی
قرآن بخوان که دلبری از ما سوا کنی